Yoksa?

Amorphis'i özlemişim. The White Swan çaldı da, iyi geldi. Şimdi de Nightwish'in Wishmaster'ı. Gülümsedim. İyi geldi bu sabah sabah.

06:45. Uyku? Sıfır. Karnım çok aç be! Her neyse. Konuya gelelim.

"Sıkıntı", (güzel) bir hanıma yazdığım e-postadır. Sağ olsun, elektronik güncem ile ilgilenmediği için, farketmeyecektir uzun bir süre boyunca buradan ona atıp tuttuğumu. Kötü bir şey dediğim yok hoş, sadece hoş bir hanım kendileri, o kadar. Yalnızlıktan sarıyorumdur kesin. Onun da dediği gibi, "kendine hakim ol" Gürşah!

Az zamanda çok ısındım ama be! Gerçekten, sıcakkanlılığı çok hoşuma kaçıyor.

Yoksa?
Benim sorunum, bana yakın davranan birisine hemen yamulmak mı?
Benim derdim, çok yalnız kalıyorum ve bu yüzden yanımda birisini mi istiyorum?
Benim problemim, tüm bu fiyaskoların üstüne, Phoenix gibi yeniden doğup yükselmek arzusu mu?
Yoksa, hepsi birden mi?
Yoksa, hiçbiri mi?
Ben, biraz daha kendi içimden çekiştireyim kendimi, öyle geleyim en iyisi.

Soruşturmaya gittim, döneceğim.