6 Aralık 2010 Pazartesi

Kopardım

Kafadan koparıyorum:
Çok istediğiniz bir şey vardır hani, içten içe yanarsınız onun için.
Günün birinde de, birisi çıkar, zart diye sokar kolunu ağzından içeri, kalbinden zurt diye çıkartır onu. Evet, tam işte bundandı bana olan şey.
Yeterince iyi koparamadım sanırım. Tekrar deneyeyim.
Burcu Hoca diyorum, geçenlerde kıstırdı beni tenhada. "Onu bunu bırak da abicim sen ne yapacaksın mezun olunca?" diye sordu, " Neyden para kazanmak istiyorsun?"
Bu kadar kolay pes edeceğimi ben de bilmiyordum. O güne kadar kimseye açmadığım meselemi pat diye koydum ortaya.
Sonra, verdi odunu. Verdi kömürü. Verdi gazı. Bir ara da, verdi ateşi: "Derslerini geç bitir okulu da asistanım ol." Sonra biraz daha odunladı beni.
Yanarak vedalaştım iki saat sonrasında.

1 yorum:

  1. hani o saçlarına tac yaptığım çiçekler demiş şair. ne güzel demiş değil mi? hani senin bu yazıyı kaleme alırken ki şevkin aşkın azmin kararlılığın farkıdalığın. hani şimdiki halin. sonra elinden bu fırsat gidince oturup ah vah edersin de bir boka yaramaz. üstelik "vaktinden sonra yakılan ağıtı kimse dinlemez" (bu son tırnak içinde yazdığım lafı ben buldum ben ben uydurdum nası ama)

    YanıtlaSil